Zajmowanie stanowiska przywódczego nie czyni liderem.
- Darek Domagała

- 15 lis 2019
- 2 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 9 maj
Uwaga, czytasz na własną odpowiedzialność, treść artykułu może być odebrana jako kontrowersyjna ;-)

Kierownik, menedżer działu, mistrz, dyrektor - zbyt często tylko przywódca... formalny.
Relatywnie łatwo jest nauczyć chętnego pracownika umiejętności, które po zastosowaniu pozwolą mu organizować grupę podwładnych, by osiągali wspólny cel.
Znacznie trudniej jest rozwijać prawdziwych liderów.
Wykonywanie czynności przywódczych lub zajmowanie stanowiska przywódczego (kierownik, menedżer, mistrz, etc.) nie czyni liderem.

Przywództwo a bycie Liderem. Kilka zestawień.
1. Organizowanie ludzi do pracy w kierunku określonego celu to przywództwo. Być wpływowym, to być liderem.
2. Rzucanie pomysłami i podpowiedzi to przywództwo. Być wizjonerem to być liderem.
3. Obserwować ze zrozumieniem trendy rynkowe/sprzedażowe to być przywódcą. Przewidywać zmiany to być liderem.
4. Inspirowanie innych poprzez pomysły i idee to być przywódcą. Być inspirującym to być liderem.
5. Przekazywanie wiedzy to przywództwo. Określanie czego nauczać to być liderem.
6. Podejmowanie decyzji to przywództwo. Mądre decydowanie to być liderem.
Paradoksalnie, zajmowane miejsce w schemacie organizacyjnym niewiele ma wspólnego z byciem liderem.
Najlepiej dla organizacji, działu, firmy byłoby aby Ci którzy są prawdziwymi liderami pełnili stanowiska kierownicze, lecz tak się zazwyczaj nie dzieje.
Niestety, często obserwuję negatywne skutki pracy przywódców formalnych, np. nieakceptowalny stopień rotacji pracowników (odejścia z pracy, zatrudnianie nowych) na zmianie; w sytuacji dokonywania wprowadzania tzw. trudnych zmian 75% ludzi dostarcza zwolnienia lekarskie, itp.
Jak zostać liderem, jak móc wpływać pozytywnie na ludzi?
Liderzy powinni być rozwijani przez uczenie się i praktykowanie zachowań przywódczych, lecz same zachowania nie wystarczą.
Należy połączyć praktyki przywódcze z nastawieniem, postawą i wartościami organizacji a przede wszystkim z wykorzystaniem kompetencji miękkich, np. komunikacji interpersonalnej.
Analizując zachowania przywódcze potencjalnych liderów można zauważyć niespójności w sposobie działania, wypowiedziach, opiniach - które uniemożliwiają bycie liderem.
Przykład: publiczne zachwalanie i zachęcanie do zakupu produktu przez menedżera, prywatnie lub w kuluarach mówienie o wadach i słabych punktach tegoż produktu.
Korekta niepożądanych zachowań zwykle wymaga informacji zwrotnych, ponieważ zwykle nie dostrzegamy naszych własnych sprzeczności.
Pracując z trenerem lub doświadczonym menedżerem, potencjalny lider ma możliwość dostrzec i zrozumieć jak sposób myślenia „sabotuje” jego rozwój jako lidera.

Umiejętności przywódcze mogą i powinny być nauczane. Nie mylmy jednak przywództwa z byciem liderem.
Możesz być liderem, kiedy dostosujesz swój sposób myślenia do działań, które chcesz prowadzić.
Ja rozwijam liderów. Zapraszam na konsultacje, skontaktuj się ze mną.
Dariusz Domagała
Pomagam ludziom w wydobyciu ich potencjału oraz spełnieniu ambicji zawodowych, rozwijam organizacje. Posiadam ponad 20-letnie doświadczenie w zarządzaniu, szkoleniach i prowadzeniu projektów dla firm polskich i zagranicznych. Portfolio z sukcesami.



Komentarze